ข่าว

การอภิปรายเกี่ยวกับการใช้ตัวเชื่อมต่อพลังงานนั้นมีมากมาย ในความเป็นจริง ผู้ใช้สามารถเพิ่มตัวเชื่อมต่อพลังงานให้กับโมเดลซอฟต์แวร์ที่มีอยู่ ซึ่งใช้ในการเชื่อมต่อข้อกังวลทางธุรกิจและข้อกังวลที่เกี่ยวข้อง เนื่องจากความหมายของ AOP ส่วนของตัวเชื่อมต่อจะขึ้นอยู่กับข้อกังวลทางธุรกิจ ส่วนส่วนที่เป็นปัญหาที่เกี่ยวข้องจะขึ้นอยู่กับตัวเชื่อมต่อพลังงาน

จากนั้น ผู้ใช้สามารถเลือกทำรายการต่างๆ รอบตัวเชื่อมต่อได้ โดยไม่จำเป็นต้องป้อนเนื้อหาใดๆ ด้วยตนเอง โดยสามารถระบุข้อกังวลทางธุรกิจ โหมดของส่วนการเชื่อมต่อ และข้อกังวลที่เกี่ยวข้องได้ (ขั้นตอนนี้จะทำโดยการกำหนดข้อมูลร่วมของ AOP และข้อมูลที่เก็บไว้ในตัวเชื่อมต่อ เพื่อให้สามารถส่งออกข้อมูลส่วนนี้ได้)

ยังมีการถกเถียงกันว่าเพื่อให้เกิดการเปลี่ยนผ่านที่ราบรื่นระหว่างการออกแบบและการนำไปใช้งาน และรองรับการออกแบบสถาปัตยกรรมระดับต่ำ เครื่องมือสร้างแบบจำลองเชิงมุมมองตามลิงก์จะต้องรองรับกรอบงานโค้ดที่สร้างเทคนิคการใช้งาน AOP ที่แตกต่างกันโดยอัตโนมัติจากแบบจำลองการออกแบบ ซึ่งช่วยให้นักพัฒนาสามารถมุ่งเน้นไปที่การสร้างแบบจำลองในขณะที่เครื่องมือสร้างแบบจำลองสร้างโค้ดโดยอัตโนมัติ การสร้างโค้ดช่วยปรับปรุงประสิทธิภาพการทำงานของนักพัฒนาและลดข้อผิดพลาด วิธีสร้างแบบจำลองเชิงมุมมองตามลิงก์ช่วยเพิ่มการนำเทคโนโลยี AOP กลับมาใช้ใหม่และปรับปรุงประสิทธิภาพของการพัฒนาซอฟต์แวร์โดยหลีกเลี่ยงความไม่สอดคล้องกันระหว่างการออกแบบและการนำไปใช้งาน นักออกแบบสามารถออกแบบ AO ด้วยแนวคิดเชิงวัตถุ และนักพัฒนาสามารถดำเนินการเขียนโปรแกรมในภายหลังตามกรอบงานโค้ดที่สร้างขึ้นได้

นอกจากนี้ยังมีการเสนอแนะว่าควรนำตัวเชื่อมต่อมาใช้เพื่อรองรับการสร้างแบบจำลองตามลักษณะเฉพาะ โดยรักษาการแยกข้อกังวลในช่วงต้นของวงจรชีวิตซอฟต์แวร์เพื่อระบุข้อกังวลที่เกี่ยวข้องในระดับสถาปัตยกรรม หนึ่งในเหตุผลหลักที่นำตัวเชื่อมต่อมาใช้ก็เพื่อให้การสนับสนุนเครื่องมือพัฒนาที่เป็นมาตรฐาน โซลูชันที่ใช้ UML สำหรับการเพิ่มตัวเชื่อมต่อเป็นที่ยอมรับได้มากกว่า ตัวเชื่อมต่อเป็นตัวระบุที่เรียบง่ายและมีประสิทธิภาพสำหรับการสร้างแบบจำลองตามลักษณะเฉพาะ แต่เพื่อลดข้อผิดพลาดในการแมปแบบจำลองกับโค้ด และเพื่อให้การสนับสนุนการออกแบบสถาปัตยกรรมพื้นฐาน จำเป็นต้องมีการสร้างกรอบงานโค้ด AOP โดยอัตโนมัติด้วย

ดังนั้น โดยทั่วไปแล้ว วิธีการสร้างแบบจำลองเชิงลักษณะตามลิงก์สามารถนำเสนอได้ในลักษณะที่โปร่งใสในขั้นตอนการออกแบบเชิงวิเคราะห์ของซอฟต์แวร์ และสามารถแนะนำการเขียนโค้ด AOP ในภายหลังเพื่อให้เกิดการเชื่อมต่อที่ราบรื่นระหว่างการออกแบบและโค้ด